به گزارش سلام لردگان به نقل از بشارت نيوز اين روزها از سوي اهالي فدراسيون وزنه برداري و فدراسيون کشتي خبرهاي خوبي به گوش نميرسد چرا که ابتدا کوروش باقري و سپس مربيان کشتي فرنگي نسبت به ميزان پاداشي که در جلسه ويژه تقدير از مدالآوران المپيک به آنها داده شد اعتراضاتي داشتهاند و حتي برخي از آنها، به از دست رفتن انگيزهها براي موفقيت در دورههاي بعدي اشاره کردهاند. هر چند حسين رضازاده، رئيس فدراسيون وزنهبرداري، قول مساعد براي به دست آوردن مدالهاي درخشان در بازيهاي جهاني پيش رو قرار داده است.
در اين بين در چند روز اخير زمزمههايي از تکرار پيشنهادهايي برخي فدراسيونهاي کشورهاي همسايه به مدالآوران شنيده ميشود و به نظر ميرسد مديران ذيربط نسبت به خطر اين پيشنهادات بيتوجه هستند. چرا که تاکنون به اعتراضات و اين گونه پيشنهادها واکنشي نشان ندادهاند در حالي که خطر تمايل اين ورزشکاران به دادن پاسخ مثبت به پيشنهادات کشورهاي همسايه همچون ترکيه و آذربايجان و حتي امارات هر لحظه افزايش پيدا ميکند. اين موضوع نميتواند نتايج مطلوبي براي سرمايه ورزش ايراني به همراه داشته باشد.
از طرف ديگر با توجه به اين اعتراضها باز هم نظر افکار عمومي به سمت فوتبالي جلب ميشود که در چندين سال اخير کوچکترين بازدهي براي ايران نداشته و حتي در بعد داخلي هم آنقدر ملالآور و بيکيفيت بوده است که برخي از کارشناسان پيشنهاد تعطيلي يک ساله آن را دادهاند.
به ويژه که بازي فوقالعاده کسل کننده اخير دو تيم پرسپوليس و استقلال به نوعي تاييدکننده اين پيشنهاد کارشناسان ورزشي بوده است. کارشناساني که خود از موج ماديگرايي که اين روزها در فوتبال ايران حرف اول را ميزند به ستوه آمدهاند. موجي که تنها بيکيفيتي فوتبال را درپي داشته و خواهد داشت.
اين بيکيفيتي در حالي از سوي کارشناسان مورد تاکيد قرار ميگيرد که اخيرا جمشيد خيرآبادي يکي از مربيان کشتي فرنگي، با اشاره به اينکه مربيان اين ورزش با روزي 27هزار تومان قهرمان المپيک شدهاند، به اين مسئله اشاره دارد که تقديرهاي کم رنگ اخير سبب شده که هم او و هم ديگر مربيان از جمله محمد بنا (معمار کشتي جهان) علاقهاي به ادامه همکاري با تيم ملي نداشته باشند.
اينگونه اظهارنظرها که نشانهايي از نارضايتي قابل توجهي دارد هر لحظه خطر از دست دادن سرمايههاي ورزشي ايران را به مديراني همچون آقاي علي آبادي و افشار زاده که پس از موفقيت در لندن قول مساعد براي کمک به اين مربيان را داده بودند گوشزد ميکند. در همين رابطه بسياري نگرانند که مبادا مانند دورههاي گذشته اين گونه موفقيتها و البته قولهاي پس از آن خيلي زود به فراموشي سپرده شود و ما دوباره شاهد مهاجرت سرمايههاي ايران در رشتههايي به غير از فوتبال باشيم.
هر چند که هيچ کسي در وطن دوستي و عرق مربيان ايراني و حساسيت آنها به ورزش ايران شکي ندارد. اما به هر ترتيب در اين ورزش کاملا مادي که حاصل ريخت وپاشهاي غيرقابل باور برخي مديران فوتبالي است، نميتوان از يک مربي قهرمان غيرفوتبالي انتظار داشت که حتي يک صدم بازيکن فوتبال دريافت نکند. چرا که او توانسته در عرصه بينالمللي با امکاناتي به مراتب کمتر از يک باشگاه فوتبال براي کشور افتخاربه دست آورد. اين موضوع را در شرايطي بايد مدنظر قرار داد که در چندين سال اخير جامعه فوتبالي کشور از کسب حتي يک مقام سومي در مسابقات جام ملتهاي آسيا عاجز بوده است. به گونهاي که براي رفع اين مشکلات عديده خود، دائما دست به تغيير مربيان خارجي ميزند و در اين راه پولهاي کلاني را هم از جيب بيتالمال به هدر ميدهد. آن چنان که برخي نسبت به نتيجه بخش بودن «کي روش» که با مبلغ کلان 15ميليون دلاري سکان هدايت تيم ملي را در دست گرفت ترديد جدي وارد ميکنند.